به نقل از «خبرآنلاین»

کشف گور ترسناک ۲۰۰۰ ساله پزشک رومی و ابزارهای آن!/ عکس

تاریخ انتشار: ۳ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۲۲۳۷۷

قبر یک پزشک متعلق به قرن اول میلادی اخیراً در منطقه جازاگو مجارستان کشف شد. باستان‌شناسان دانشگاه اوتووش لوراند مستقر در بوداپست، موزه یاس و شبکه تحقیقاتی اوتووش لوراند اعلام کردند در حفاری اخیر این قبر یک اسکلت و ابزار فلزی کشف شده است.

باستان‌شناسان معتقدند این گور متعلق به یک پزشک دوره‌گرد رومی اوایل دوره‌ی امپراتوری روم است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در پای این گور، جعبه‌های چوبی پر از ابزار پزشکی قرار داشت: انبردست، سوزن، موچین، چاقوی جراحی و بقایای دارو. نزدیک زانوهای او نیز سنگ سنباده بود که شاید برای خرد کردن و مخلوط کردن گیاهان دارویی برای ساخت داروها از آن استفاده می‌شد.

جزئیات برخی از ابزار پزشکی حفاری‌شده از گورستان جازاگو

این کشف از این جهت هیجان‌انگیز است که به دانش گسترده‌تر ما در مورد ابزارهای پزشکی باستانی کمک می‌کند. اما آیا این اکتشاف می‌تواند در درک بهتر رابطه بین پزشکان باستانی و صنعتگران فلز به ما کمک کند؟

پزشکان رومی که در لاتین مدیکوس یا مدیکا نامیده می‌شوند، معمولاً در سراسر امپراتوری روم سفر می‌کردند. پزشکان ویژه نظامی هم بودند که می‌توانستند در میادین جنگ برای ارتش عمل جراحی یا اقدامات پزشکی انجام دهند. با این حال، از آنجا که مفهوم بیمارستان‌های عمومی در مقیاس بزرگ خارج از اردوگاه ارتش تا اواخر امپراتوری روم و در جریان گسترش مسیحیت توسعه نیافته بود، بسیاری از پزشکان اولیه امپراتوری با ابزار خود به خانه‌ی بیماران می‌رفتند تا عمل جراحی انجام دهند.

سامو لونته، یکی از اعضای تیم حفاری و دستیار علمی موسسه باستان‌شناسی دانشگاه اوتووش لوراند در حال توضیح روش کاوش در کنار اسکلت یافت‌شده و یافته‌های دیگر است.

این پزشک مرد بود، اما زنان رومی هم به عنوان پزشک و ماما برای انجام اقدامات پزشکی در سراسر دریای مدیترانه و فراتر از آن آموزش دیده بودند. سنگ‌نوشته‌ی قرن اول میلادیِ یک مدیکا (پزشک زن) از اوسیمویِ ایتالیا، نام یکی از این پزشکان زن به نام جولیا سابینا را ثبت کرده است.

در نمونه دیگری به یک پزشک زن از شهر پسارویِ ایتالیا به نام آرتمیسیا اشاره شده است. هم جولیا و هم آرتمیسیا زنان آزاد بودند؛ یعنی زنانی که قبلاً برده بودند، اما توسط ارباب‌شان آزاد شده بودند. همانطور که مورخ باستانی جِین درایکات در اثر خود درباره‌ی حرفه‌ی پزشکی روم اشاره کرده است: قبل از سال ۱۰۰ پس از میلاد، بیش از ۷۵ درصد پزشکان شناخته شده رومی یا برده بودند یا آزاد شده بودند. این موضوع بیانگر نقش مهم بردگان دوران باستان است.

مشخص شد در گور جازاگو، چاقوی جراحی با آلیاژ مس و تزئینات نقره همراه با تیغه‌های فولادی قابل‌تعویض ساخته شده است. ساخت ابزار پزشکی در دوران باستان شکلی از هنر بود که خلق آن به یک آهنگر یا متالورژیست ماهر نیاز داشت. شماری از ابزار پزشکی در پمپئی، اسپانیای روم، بریتانیا و بسیاری از استان‌های دیگر در دریای مدیترانه رومی کشف شده است.

سال ۱۹۸۹ در شهر ریمینی ایتالیا، خانه‌ای موسوم به «خانه جراح» کشف شد. این خانه حاوی بزرگترین مجموعه‌ی شناخته‌شده از ابزارهای پزشکی رومی است که تاکنون یافت شده است.

یکی از اعضای نقاشی دیواری یاپیکس، در حال بیرون کشیدن تیر از ران آئنیاس است در حالی که ونوس و پسر آنیاس، اسکانیوس، در حال تماشا هستند. این اثر اصالتاً از پمپئی است و اکنون در موزه ملی باستان‌شناسی ناپل، ایتالیا است.

در دوران باستان، صنعتگرانی که در کارگاه‌های متمرکز بر متالورژی و آهنگری کار می‌کردند، برای کسب و کار پزشکی اهمیت ویژه‌ای داشتند و پزشکان با اتکاء به مهارت آن‌ها می‌توانستند در اجرای اعمال جراحی کاملاً دقیق باشند. پزشک مشهور جالینوس که در قرن دوم و اوایل قرن سوم میلادی طبابت می‌کرد، سفارش کرده بود برای چاقوی جراحی که برای ستون فقرات از آن استفاده می‌کرد، از فولاد نوریکن استفاده کنند.

سال ۱۹۲ پس از میلاد، وقتی در شهر رم آتش سوزی رخ داد، انباری که این پزشک ابزار و کتاهایش را در آن نگهداری می‌کرد از بین رفت. او در رساله‌اش با عنوان «درباره دوری از پریشانی» از این واقعه ابراز تأسف کرده و اشاره کرده است که قالب‌های مومی را آنجا ذخیره می‌کرده تا بعداً آن‌ها را برای ساخت ابزار پزشکی به آهنگر بدهد. معمولاً فراموش می‌شود که در گذشته متخصصان پزشکی در کنار آهنگران کار می‌کردند تا ابزار دقیق و پیچیده‌ای ساخته شود، از ابزار جراحی چشم گرفته تا اسپکولوم برای معاینات واژینال!

ماکت آینه طبی رومی که در پمپئی کشف شد

نقش برجسته سنگ آهکی یک مغازه آهنگری قرن اول میلادی

حفاظت، نگهداری و استفاده از تکنیکی به نام طیف‌سنجی فلورسانس اشعه ایکس (تجزیه و تحلیل XRF) روی اشیاء فلزی توسط موزه‌ی سوسیالیست‌ها برای درک ترکیب ابزارهای فلزی گذشته بسیار مهم بوده و هست. تیم باستان‌شناسی مجارستانی خواستار خدمات Szilvia Döbröntey-David برای کمک به بررسی و بازیابی فلزات حفاری‌شده از گوری شده که اخیراً در مجارستان کشف شده است.

تجزیه و تحلیل متالورژیکی پیشین ابزار پزشکی رومی که توسط کاترین ای. جاکیلسکی و مایکل آر. نوتیس انجام شد، نشان داد که ابزار پزشکی رومی را می‌توان از انبوهی از فلزات نظیر مس، برنز، برنج، نقره و طلا ساخت. جاکیلسکی و نوتیس در گزارش خود نوشته‌اند: آهنگران رومی انواع مختلفی از فلزات را برای ساخت یک ابزار واحد مانند چاقوی جراحی معمولی به کار می‌بردند.

یک طومار قرن چهارمی از اوکسیرینخوس در مصر رومی نیز نشان می‌دهد پزشکان رومی می‌توانستند برای ساخت ابزار خودشان از متخصصان ذوب فلزات موادی مانند ورقه‌های مسی را درخواست کنند.

مورخان پزشکی باستان در حال حاضر تلاش می‌کنند این کشف جدید هیجان‌انگیز را به‌طور کامل درک کنند. بیشتر آن‌ها روی این موضوع تمرکز می‌کنند که این تدفین به طور کلی چگونه به دانش ما درباره پزشکان رومی می‌افزاید، اما خود این جعبه اثبات می‌کند که رشته پزشکی در گذشته و حتی امروز عمیقاً با هنر فلزکاری گره خورده است.

۲۲۷۲۲۷

کد خبر 1769838

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: باستان شناسی پزشک تاریخ جهان ابزار پزشکی چاقوی جراحی برای ساخت پزشکی روم کشف شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۲۲۳۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا زنان پزشکان بهتری هستند؟

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یاهو لایف یافته‌های این بررسی که در نشریه «سالنامه‌های پزشکی داخلی» منتشر شده است، نشان داد که هم بیماران مرد و هم بیماران زنی که پزشکان زن آنها را درمان کرده بودند، به طور کلی کمتر در معرض خطر مرگ قرار گرفته بودند و میزان بستری شدن دوباره ۳۰ روزه آنها کمتر بود.

نکته جالب این بود که این اثر مثبت درمان شدن به‌وسیله پزشکان زن در بیماران زن به خصوص آنهایی که دچار بیماری شدید بودند، بارزتر بود.

این بررسی در یک نمونه شامل بیش از ۷۰۰۰۰۰ بیمار ۶۵ ساله و بالاتر تحت پوشش بیمه سالمندان در آمریکا انجام شد که در فاصله سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بستری شده بودند و به‌وسیله «پزشکان بیمارستانی»، پزشکانی که فقط در بیمارستان طبابت می‌کنند، درمان شده بودند.

آتسوشی میاواکی، یکی از نویسندگان مقاله این مطالعه و مدرس در دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو دراین‌باره گفت: «به نظر ما، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ایجاد ارتباط با بیماران زن و ارتباط مؤثر با کل بیماران بهتر عمل کنند که منجر به توافق بیشتر بیمارانشان با آنها در مورد توصیه‌های ارائه‌شده می‌شود.» به گفته او، همچنین، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ارزیابی علائم و بیماری در بیماران زن «سوگیری» (bias) کمتری داشته باشند. این سوگیری کمتر این امکان را ایجاد می‌کند که پزشکان زن زودتر متوجه تغییر حال زنان دچار بیماری شدید شوند.

پژوهش‌های پیشین هم این یافته‌ها را تایید می‌کنند

این اولین بررسی نیست که نشان می‌دهد جنسیت پزشک می‌تواند بر کیفیت مراقبت از بیمار تأثیر بگذارد. یک بررسی دیگر که نتایج آن در دسامبر ۲۰۲۱ در نشریه «جراحی جاما» (JAMA Surgery) منتشر شد، نشان داد نتایج درمان بیماران زن هنگامی که پزشکان مرد مسئول مراقبت از آنها بودند، بدتر بود، اما برعکس هنگامی که مردان به‌وسیله پزشکان زن درمان می‌شدند، نتایج درمانی بدتر نبود.

یک بررسی دیگر در سال ۲۰۱۸ نشان داد که پزشکان مرد خطر سکته مغزی را در بیماران زن دست‌کم می‌گیرند، درحالی‌که پزشکان زن در ارزیابی خطر سکته مغزی در زنان به خوبی عمل می‌کنند. و یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که در ژورنال «پزشکی داخلی جاما» (JAMA Internal Medicine ) منتشر شد نشان داد که پزشکان زن در مقایسه با پزشکان مرد بیشتر به راهنماهای بالینی و طبابت مبتنی بر شواهد علمی پایبند هستند.

رویکردهای پزشکان زن و مرد در مراقبت از بیماران چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟

میاواکی می‌گوید که بر اساس تحقیقات قبلی در این زمینه، دلایل متعددی وجود دارد که باعث می‌شود بیماران زن در مقایسه با پزشکان زن توسط پزشکان مرد متفاوت رفتار کنند، ازجمله چالش‌های ارتباطی و سوگیری‌های جنسیتی در ارزیابی شدت علائم یا یک بیماری.

یکی دیگر از عوامل ارجاعات میاواکی، آموزش پزشکی است: «آموزش پزشکی محدود در زمینه مسائل بهداشتی زنان در برنامه‌های درسی دوره پزشکی عمومی ممکن است این مشکلات را تشدید کند. با توجه به این الگوی سنتی در آموزش پزشکی، ممکن است به ویژه پزشکان مرد درک محدودی از مسائل خاص زنان داشته باشند.»

دکتر جنیفر ویدر، کارشناس سلامت زنان می‌گوید که از یافته‌های این بررسی تعجب نکرده است. او می‌گوید: «وجود سوگیری جنسیتی و نابرابری جنسیتی مدت‌هاست که در حوزه مراقبت‌های بهداشتی ثابت شده‌اند.»

او می‌گوید: «بررسی‌های گذشته نشان داده‌اند که نگرانی‌های بیماران زن با احتمال بیشتری به‌وسیله پزشکانشان نادیده گرفته می‌شوند، همچنین با احتمال بیشتری ممکن است درد آنها دست‌کم گرفته شود و علائم قلبی آنها به اندازه بیماران مرد جدی شمرده نشود. پزشکان زن به طور میانگین کمتر احتمال دارد که علائم بیماران زن را نادیده بگیرند و درنتیجه معاینه و آزمایش‌های بیشتری انجام می‌دهند.»

بر اساس بررسی که در سال ۲۰۲۰ در «ژورنال پزشکی نیوانگلند» منتشر شد، پزشکان زن مسئول مراقبت‌های اولیه (PCPs) در مقایسه با مردان همردیفشان زمان بیشتری را در هر ویزیت با بیماران مرد و زن صرف می‌کنند و این رویه به کاهش درآمد آنها هم می‌انجامد. پژوهشگران نوشتند: «مطالعات دیگر نشان داده‌اند که پزشکان زنان مسئول مراقبت‌های اولیه ممکن است از این زمان اضافی برای گرفتن تاریخچه کامل‌تر بیمار، مشارکت در تصمیم‌گیری مشترک با بیمار، ارائه توضیحات دقیق‌تر به بیمار و استفاده از رویکردهای ارتباطی مبتنی بر شواهد و بیمار-محور استفاده کنند.»

دکتر ارغوان سالس، دانشیار بالینی پزشکی در دانشگاه استنفورد می‌گوید که پژوهش‌های مربوط به دهه‌های قبل نشان می‌دهند که پزشکان زن بیشتر در مورد شرایط اجتماعی و سایر عواملی که ممکن است بر سلامت افراد تأثیر بگذارند، سؤال می‌کنند. همچنین آنها از بیماران می‌پرسند که آیا داروهای خود را مصرف می‌کنند یا نه.

او می‌گوید: «پزشکان زن به احتمال زیاد رویکردی مشارکتی نسبت به بیمارانشان دارند. آن‌ها به احتمال زیاد در مورد مراقبت از بیمار خود با متخصصان مشورت می‌کنند. این رفتارها حکایت از آن دارد که پزشکان زن طرحی برای بهینه سازی مراقبت از بیمارانشان دارند و اینکه آنها اعتقاد دارند که هر فردی همیشه همه چیز را نمی‌داند. پزشکان زن با انجام این کارها مراقبت‌های مناسبت‌تری را به بیماران ارائه می‌دهند.»

آیا بیماران با پزشکان زن راحت‌تر صحبت می‌کنند؟

خانم میاواکی، سرپرست این پژوهش، بر اساس تجربیات خود به عنوان یک پزشک معتقد است که چنین است. او می‌گوید: «برای برخی از بیماران زن ممکن است صحبت کردن در ارتباط با مسائل مربوط به سلامت زنان - مانند مشکلات کلیه و مجاری ادرای و بیماری‌های زنان و پستان - با یک یا انجام معاینات مربوط به بخش‌های خصوصی بدن را از یک به‌وسیله پزشک زن راحت‌تر باشد. همچنین مشخص است که پزشکان زن تمایل به داشتن الگوهای ارتباطی دارند که برای همدلی با بیماران ارزش قائل هستند.»

دکتر آلیسون هاینن، استادیار پزشکی بیمارستانی در کالج پزشکی بیلور در تگزاس با این نظر موافق است و می‌گوید: «به راحتی می‌توان دید که بیماران ممکن است احساس راحتی بیشتری در به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با پزشکی داشته باشند که به نظر آنها بیشتر شبیه خودشان است و می‌تواند نگرانی‌هایشان را در سطحی شخصی‌تر درک کند.»

آیا زنان باید به دنبال پزشکان زن باشند؟

هاینن می‌گوید که بسیاری از بیماران زن در حال حاضر این کار را انجام می‌دهند زیرا به دلایل مختلف با پزشک زن احساس راحتی بیشتری می‌کنند. هاینن می‌گوید: «به نظر من مهم‌ترین ویژگی‌ای که باید هنگام انتخاب پزشک به دنبال آن باشید، این است که پزشک صرف نظر از جنسیت خودش یا جنسیت شما، به نگرانی‌هایتان گوش دهد و به اندازه کافی به آنها رسیدگی کند.»

کد خبر 846773 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها جنسیت خبر مهم پزشکی